MYŚLAŁ, MYŚLAŁ I WYMYŚLIŁ

Daremne żale – próżny trud, Bezsilne złorzeczenia! Przeżytych kształtów żaden cud Nie wróci do istnienia.                       Adam Asnyk Żal to na pewno stan emocjonalny negatywny. Może być do kogoś, za wyrządzone krzywdy, na przykład jako pretensja, albo rozgoryczenie, bywa spowodowany doznaną stratą. Mamy żal do innych za to, co zrobili lub czego nie zrobili, albo nawet za to, że czegoś nie wiedzieli. Żal taki to czasem okropne uczucie. Zżera od środka i bywa, że w końcu doprowadza człowieka do ruiny. Są chyba dwa rodzaje ludzi, tacy, którzy mają zazwyczaj żal do innych i tacy, którzy mają głównie żal do siebie. Żalowi towarzyszy często trudność w pogodzeniu się z tym, że tego co utracone już nie ma i wynikający z tego brak akceptacji rzeczywistości. Nigdy nie wiesz, kiedy dopadnie cię żal za tym, co stracone. Tęsknym żalem, że rzeczy są takie, jakie najwyraźniej są, jest zwyczaj...

 "Kto niczego się nie spodziewa, nie doznaje rozczarowań." Erich Maria Remarque Rozczarowanie przeżywamy, gdy nam się nie udaje uzyskać tego, czego pragniemy. Głównym źródłem rozczarowań jest to, że pozory mylą, a wydarzenia są rzadko takimi, jakimi wydają się być i później się okazuje, że jednak rzeczywistość jest inna, niż nam się wydawało. Również nadzieje po to dają nam skrzydła, aby je móc podciąć rozczarowaniem. Jeśli twoje marzenia zaczynają się nagle spełniać, strzeż się, bo wkrótce może spaść na ciebie bolesne rozczarowanie. Można też być rozczarowanym chociaż nam się coś urzeczywistnia, coś, na co się długo czekało, albowiem urzeczywistnienie to może być nie dość wyraziste i nas nie zadowolić. Nikt nie lubi samotności, ale źródłem rozczarowań bywa również to, że na siłę próbujemy się z kimś zaprzyjaźniać. Każdy, komu zaufamy, na kogo, jak nam się wydaje, możemy liczyć, kiedyś może nas rozczarować. Za dużo przywiązania, dużo rozczarowania. Najgorsze jest rozczarowani...