Demokratyczne wybory.

 


W tzw. "demokracji" państwo to rodzaj umowy społecznej, gdzie społeczeństwo oddaje w ręce suwerena władzę i prawo do używania przemocy, w zamian za bezpieczeństwo i godne warunki do życia. W Polsce umowa ta zawierana jest poprzez wybory powszechne. I tu by mogło być pięknie, gdyby nie pewne szczegóły. Po pierwsze, społeczeństwo zawiera umowę na podstawie kitu jaki jest mu wciskany w czasie kampanii wyborczej, a po wyborach wola wyborców staje się mało ważna i jest zamieniana na wolę wybranych. Po drugie, większość nie widzi wśród przedstawionych kandydatów na suwerena, takiego, który by spełnił ich oczekiwania i w wyborach nie uczestniczy, dlatego suweren jest wybierany najczęściej przez +/-   30% społeczeństwa, czyli na pewno nie jest to wybór większości. Po wyborach prezydenckich ogarnęło niektórych Polaków przerażenie związane z pytaniem co teraz, tak jakby nawiedził nas jakiś kataklizm, a przecież niewiele się zmieniło, prezydent był z PiS-u i teraz znowu będzie z PiS-u. Szkoda się stała, ale całe szczęście to nie prezydent rządzi w naszym kraju, może jedynie bruździć. Osobiście nie jestem nastawiony optymistycznie do tej sytuacji w naszej polityce, ale nie jestem też nią zatrwożony. Będzie jak będzie, a nam trzeba żyć dalej i to najlepiej po swojemu. Czego wszystkimi serdecznie życzę. 

 

Komentarze

  1. Basia5 czerwca 2025 05:49

    Polecam Ci blog "Aureola z alufelgi". Blogerka jest Polką mieszkającą od lat w Niemczech. Jest mądrą, wyważoną osobą, pomagającą ludziom w potrzebie. Jest antyklerykałką, określa się jako ateistka. Myślę że blog by cię zainteresował, bardzo ciekawie pisze.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Marzenia.

Obraz
 “To smutne, że głupcy są tacy pewni siebie, a ludzie rozsądni tacy pełni wątpliwości.” Bertrand Arthur William Russell Niesamowita złożoność i różnorodność światowych kultur, języków i religii jest dowodem na to, że my ludzie jesteśmy artystami i twórcami mitów. Żyliśmy, żyjemy i wydaje się, że możemy jedynie żyć w wyimaginowanych światach stworzonych przez nas samych. W związku z tym mam szereg wątpliwości. Czy człowiek jest zwierzęciem, które nie potrafi żyć inaczej, jak jedynie we śnie? Jaka jest w takim razie różnica między marzeniami, a zimną kalkulacją? Czy w ogóle jest? “Nic tak nie tworzy przyszłości, jak marzenia”, powiedział Victor Hugo. Kochamy marzenia, ale potem czekamy aby się spełniły. To jednak tak nie działa. Jeśli “coś” by spełniało wszystkie nasze marzenia, na zasadzie dżina z dzbana, to zatracilo by się całe piękno marzeń. A najpiękniejsze są marzenia niezrealizowane, bo to one nadają życiu sens, jako nadzieję, że w końcu się ziści. Niektórzy wierzą, że ktoś/co...
Czytaj więcej

Rozczarowanie.

Obraz
 "Kto niczego się nie spodziewa, nie doznaje rozczarowań." Erich Maria Remarque Rozczarowanie przeżywamy, gdy nam się nie udaje uzyskać tego, czego pragniemy. Głównym źródłem rozczarowań jest to, że pozory mylą, a wydarzenia są rzadko takimi, jakimi wydają się być i później się okazuje, że jednak rzeczywistość jest inna, niż nam się wydawało. Również nadzieje po to dają nam skrzydła, aby je móc podciąć rozczarowaniem. Jeśli twoje marzenia zaczynają się nagle spełniać, strzeż się, bo wkrótce może spaść na ciebie bolesne rozczarowanie. Można też być rozczarowanym chociaż nam się coś urzeczywistnia, coś, na co się długo czekało, albowiem urzeczywistnienie to może być nie dość wyraziste i nas nie zadowolić. Nikt nie lubi samotności, ale źródłem rozczarowań bywa również to, że na siłę próbujemy się z kimś zaprzyjaźniać. Każdy, komu zaufamy, na kogo, jak nam się wydaje, możemy liczyć, kiedyś może nas rozczarować. Za dużo przywiązania, dużo rozczarowania. Najgorsze jest rozczarowani...
Czytaj więcej

Wrażenie.

Obraz
  “Wszyscy ludzie w gruncie rzeczy są lepsi aniżeli ich zewnętrzne oblicze, niż krępujące ich pozory.”            Robert Louis Stevenson Rodzi się człowiek i próbuje wywrzeć wrażenie, najpierw na rodzicach i rodzinie, a potem na innych ludziach. Sam nie wie dlaczego, ale wciąż próbuje. W pojedynkę na tak zwanym szerokim świecie, wywiera sobą tak niewielkie wrażenie, że spokojnie można by to pominąć, ale przestać nie może. Każdy jest jednak zespolony z ogółem ludzi, nazywanym społeczeństwem i razem to już na tym świecie coś się znaczy. Wszyscy dookoła chcą wywrzeć jakieś wrażenie na pozostałych, ale to zespolenie powoduje, że wszystkie próby pojedynczego człowieka w tym tłumie są takie, jakby poruszał rękami i nogami przy pomocy sznurków jednocześnie przywiązanych do rąk i nóg innych ludzi. Psychologia twierdzi, że wrażenie to najbardziej pierwotny proces, który prowadzi do tego jak oceniają nas ludzie. Problematyczne jest w tym to, ...
Czytaj więcej