MYŚLAŁ, MYŚLAŁ I WYMYŚLIŁ

  „Zbiegi okoliczności są, tak czy owak, konieczne”       Robert Anton Wilson  Zbieg okoliczności, inaczej przypadek, zbieżność kilku zdarzeń, często nieoczekiwana i bez dostrzegalnej przyczyny. Tyle definicja, ale odpowiedzi na pytanie, czy coś tym steruje, jak mówi znany przesąd, właściwie nie ma. Ludzie kreują takie przesady poprzez swoje uparte dążenie do nadawania wszystkiemu jakiegoś wyższego znaczenia. Nie wiadomo też, czy zbieg okoliczności to jedynie takie wrażenie, spowodowane tym, że nie znamy wszystkich przyczyn, jak twierdzi nauka. Trudno czasem uwierzyć w zbieg okoliczności, ale jeszcze trudniej uwierzyć w cokolwiek innego. Wykrywane związki są ulotne, najczęściej jednorazowe, więc wręcz niemożliwe do badania naukowego. Nauka nie zajmuje się wyjaśnianiem takich zdarzeń, tym bardziej ja się tego nie podejmę, ale zjawisko jest o tyle ciekawe, że warte omówienia. Moim zdaniem coś takiego jak z góry przesądzony los człowieka nie istnieje, nie da s...

  „Zdziwienie, zaskoczenie to początek zrozumienia. [...] Cały otaczający nas świat jest dziwny i cudowny, jeśli nań spojrzeć szeroko otwartymi oczami.”       José Ortega y Gasset   Zdziwienie z definicji to stan zaskoczenia wywołany czymś nieoczekiwanym, niezwykłym. Człowiek całe życie zbiera zdziwienia, jedne krótkie i chwilowe, inne bardziej ważne i zapadające w pamięć. Na początek odkrywając swoją obecność na świecie, dziwi się wszystkiemu, zbierając doświadczenie. A z tych co pamiętam, jako pierwsze chyba bym postawił zdziwienie, że Gwiazdor nie istnieje i do tego zdziwienie Ojca, że tak szybko go rozpracowaliśmy z tym przebieraniem i przynoszeniem prezentów w worku z piwnicy. 😀 Dzieciństwo potem wiek młodzieńczy i dojrzewanie płciowe to poznawanie życia i masa zdziwień z tym związanych. Pierwsze zauroczenia płcią, jakby na to nie patrzeć przeciwną, to niewyczerpane ich źródło. Potem wejście w świat dorosłych dotąd tylko obserwowany. I od razu zd...

  „Dobroduszność; która przede wszystkim opiera się na szlachetności, wydana na pośmiewisko, w ogóle zniknęła, [...]     Tukidydes - Wojna peloponeska.  Dobroduszność, postawa charakteryzująca się szlachetnością, dobrocią, życzliwością i ufnością. Człowiek dobroduszny jest przede wszystkim prostolinijny, postępujący w sposób uczciwy i otwarty. Uznaje on bez wyjątków prawa przysługujące innym ludziom i gotów jest naruszyć swoje prawa, aby tylko komuś innemu nie stała się krzywda. Wyświadczanie innym czegoś pożytecznego, wartościowego, jest dla niego sposobem na życie.  „Dobroduszność robi coś, ale bezinteresownie. Etyka też coś robi, ale ma w tym swój interes.” Lao Tsy (Laozi) Obecnie w naszym zdyscyplinowanym społeczeństwie, gdzie normalne jest, że jedni walczą z drugimi aby coś uzyskać, jednostka dobroduszna odbiegająca przez to od normalnego zachowania, traktowana jest często jak nieszkodliwy wariat, którego się zaledwie toleruje. W Stanach na przykład normaln...

 Daimonion - głos wewnętrzny, powstrzymujący człowieka od popełnienia zła.  Termin ten jest powszechnie kojarzony z filozofią Sokratesa i jego wewnętrznym głosem. W naszej kulturze funkcjonuje on jako sumienie, choć nie jest to dokładnie to samo. Sokratesowi przypisuje się również pogląd głoszący, że postępowanie człowieka zależy wyłącznie od jego wiedzy na temat dobra i zła. Pogląd ten prowadził do wielu paradoksów. Chociażby jak zauważył Owidiusz w „Metamorfozach”: „widzę i pochwalam to, co lepsze, lecz wybieram gorsze”. Dla mnie sumienie to nie jest jedynie głos który mówi nam abyśmy postępowali moralnie, tylko bardziej czynność mózgu, nie tylko naszej świadomości, ale również podświadomości, która ocenia nasze postępowanie zarówno przed, jak i po. Sumienie ma wprawdzie miejsce w przestrzeni niezdefiniowanej, ale jest ściśle związane z danym człowiekiem, czyli również konkretnie z jego mózgiem. Często spotykamy się z tak zwanym nieczystym sumieniem, czyli czymś co człowiek ...

„Nie zawsze chodzi o to, żeby burza minęła, ale o to, żeby nauczyć się tańczyć w deszczu”  Ukojenie to uczucie, które pojawia się po ustąpieniu negatywnych emocji: bólu, niepokoju i innych podobnych. Pomaga złagodzić ból emocjonalny i pozwala odzyskać równowagę po trudnych przeżyciach. Potrzeba ukojenia to naturalna kolej rzeczy. Może ono być wynikiem pocieszenia ze strony innych osób, ale lepiej jak jest naszą zasługą, starcza wtedy na dłużej. Może to być na przykład znalezienie spokoju w kontakcie z naturą i w kontemplacji na jej łonie. Kojący wpływ natury jest nie do przecenienia. Również książ­ki przy­wra­cają wiarę w powrót do normalności. Czasem pomaga jakaś interesująca książka, czasem pięknie napisana, byle zająć czymś mózg. Nie można pozwolić aby zawładnęła człowiekiem niekończąca się bezsensowna gonitwy myśli. One i tak ciągle wracają wzbudzając niepokój, można je jedynie tłumić na różne sposoby. Ból i żal, które się przeżywa, nie powinny przecież mieć jakiegoś nieodwraca...