Starość.

 “Ten kto ma spokojne i pogodne usposobienie, łatwiej przyjmuje starość.”              Platon

Nadszedł czas aby napisać o starości. Ciągle mi się wydaje, jakby starość była tylko w tym co odbywa się naokoło, na zewnątrz mnie, a nie we mnie. Mam wrażenie, że wewnątrz jestem taki sam jak dawniej, przecież ja to ja i co tu może się zmienić. A jednak… zmieniamy się przecież ciągle i to bardzo, ale powoli więc trudno to samemu zauważyć. Wydawałoby się, że starość to powinna być nagroda, że to się każdemu należy po tym młynie jakim jest życie, jednak to tak nie działa. Możemy się pięknie zestarzeć jedynie w duszy, to co na zewnątrz piękne już nie jest. Nie dość, że sami tracimy wygląd, siły i zdrowie, to tracimy też coraz więcej rówieśników, przyjaciół, kochanych osób i stajemy się coraz bardziej samotni. Nikt nie powinien zostawać sam na starość, ale to w wielu przypadkach jest nieuniknione i jednocześnie ze starością trzeba się oswoić również z samotnością, albo chociaż osamotnieniem. Ludzie z nadejściem wieku podeszłego albo gorzknieją i stają się malkontentami, albo są coraz bardziej pogodni i życzliwi. Wszystko zależy od tego bagażu, który został człowiekowi na grzbiecie po dojrzałym życiu. Jeżeli ktoś marzył aby zrobić coś, niekoniecznie wielkiego dla potomnych, ale chociaż dla siebie, a wydaje mu się, że nie zrobił niczego sensownego i czuje się już niepotrzebny, będzie z wiekiem gorzkniał i rozmyślał co by było gdyby wszystko zrobił inaczej. Natomiast ten, kto czuje satysfakcję z tego co robił w życiu i potrafi nadal znaleźć w nim swoje miejsce, spędza starość pogodnie, pomimo, że nagrodą starości nazwać nie można. Głównie jest tak, ale oczywiście bywa też wiele pośrednich stanów umysłu staruszków i nie wszystko przecież zależy od nas samych. Do tego bardzo ważne jest oczywiście zdrowie, którego brak potrafi wszystko zepsuć i odebrać całą pogodę i zadowolenie z życia. Mówi się, że młodość musi się wyszumieć, a starość wycierpieć, ale na szczęście mnie jakieś poważne kłopoty ze zdrowiem omijają. Czego wam wszystkim też serdecznie życzę. 😀🍀


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Marzenia.

Obraz
 “To smutne, że głupcy są tacy pewni siebie, a ludzie rozsądni tacy pełni wątpliwości.” Bertrand Arthur William Russell Niesamowita złożoność i różnorodność światowych kultur, języków i religii jest dowodem na to, że my ludzie jesteśmy artystami i twórcami mitów. Żyliśmy, żyjemy i wydaje się, że możemy jedynie żyć w wyimaginowanych światach stworzonych przez nas samych. W związku z tym mam szereg wątpliwości. Czy człowiek jest zwierzęciem, które nie potrafi żyć inaczej, jak jedynie we śnie? Jaka jest w takim razie różnica między marzeniami, a zimną kalkulacją? Czy w ogóle jest? “Nic tak nie tworzy przyszłości, jak marzenia”, powiedział Victor Hugo. Kochamy marzenia, ale potem czekamy aby się spełniły. To jednak tak nie działa. Jeśli “coś” by spełniało wszystkie nasze marzenia, na zasadzie dżina z dzbana, to zatracilo by się całe piękno marzeń. A najpiękniejsze są marzenia niezrealizowane, bo to one nadają życiu sens, jako nadzieję, że w końcu się ziści. Niektórzy wierzą, że ktoś/co...
Czytaj więcej

Rozczarowanie.

Obraz
 "Kto niczego się nie spodziewa, nie doznaje rozczarowań." Erich Maria Remarque Rozczarowanie przeżywamy, gdy nam się nie udaje uzyskać tego, czego pragniemy. Głównym źródłem rozczarowań jest to, że pozory mylą, a wydarzenia są rzadko takimi, jakimi wydają się być i później się okazuje, że jednak rzeczywistość jest inna, niż nam się wydawało. Również nadzieje po to dają nam skrzydła, aby je móc podciąć rozczarowaniem. Jeśli twoje marzenia zaczynają się nagle spełniać, strzeż się, bo wkrótce może spaść na ciebie bolesne rozczarowanie. Można też być rozczarowanym chociaż nam się coś urzeczywistnia, coś, na co się długo czekało, albowiem urzeczywistnienie to może być nie dość wyraziste i nas nie zadowolić. Nikt nie lubi samotności, ale źródłem rozczarowań bywa również to, że na siłę próbujemy się z kimś zaprzyjaźniać. Każdy, komu zaufamy, na kogo, jak nam się wydaje, możemy liczyć, kiedyś może nas rozczarować. Za dużo przywiązania, dużo rozczarowania. Najgorsze jest rozczarowani...
Czytaj więcej

Wrażenie.

Obraz
  “Wszyscy ludzie w gruncie rzeczy są lepsi aniżeli ich zewnętrzne oblicze, niż krępujące ich pozory.”            Robert Louis Stevenson Rodzi się człowiek i próbuje wywrzeć wrażenie, najpierw na rodzicach i rodzinie, a potem na innych ludziach. Sam nie wie dlaczego, ale wciąż próbuje. W pojedynkę na tak zwanym szerokim świecie, wywiera sobą tak niewielkie wrażenie, że spokojnie można by to pominąć, ale przestać nie może. Każdy jest jednak zespolony z ogółem ludzi, nazywanym społeczeństwem i razem to już na tym świecie coś się znaczy. Wszyscy dookoła chcą wywrzeć jakieś wrażenie na pozostałych, ale to zespolenie powoduje, że wszystkie próby pojedynczego człowieka w tym tłumie są takie, jakby poruszał rękami i nogami przy pomocy sznurków jednocześnie przywiązanych do rąk i nóg innych ludzi. Psychologia twierdzi, że wrażenie to najbardziej pierwotny proces, który prowadzi do tego jak oceniają nas ludzie. Problematyczne jest w tym to, ...
Czytaj więcej