Sztuczna inteligencja.

 Między działaniami mózgu, a komputera istnieje duża różnica. Nasz mózg przerabia olbrzymią ilość docierających do niego sygnałów równocześnie. Wpływają do niego sygnały z różnych zewnętrznych i wewnętrznych wyspecjalizowanych narzędzi. Tę olbrzymią ilość danych mózg stara się scalić w pojedyncze wrażenie. Oprócz tego, trzeba też wziąć pod uwagę to, jak mózg panuje nad naszymi emocjami. Ludzie nie są w stanie powtórzyć tego typu działań mózgu, przy pomocy komputerów, czy innych technicznych urządzeń, w takiej skali, a już nurtuje niektórych pytanie czy sztuczna inteligencja zastąpi mózg człowieka i tym samym temu człowiekowi zagrozi,  chociaż przecież jej twórcom nie chodzi o zastąpienie naszego mózgu. Ani to potrzebne, ani długo jeszcze możliwe nie będzie. Sztuczna inteligencja wzorowana na możliwościach mózgu, swoje zastosowanie znajduje w dziedzinach technicznych, gdzie jest wymagana wąska specjalizacja i duża powtarzalność. Mózg człowieka, który musi ogarnąć wszystko i być przy tym bardzo elastyczny, często nie jest tak przydatny i dokładny w ciągłych powtórzeniach jakiegoś działania. Można więc powiedzieć, że SI uzupełnia nasz mózg, a nie, że go zastępuje. Jednak zagrożenia, mamy już na wyciągnięcie ręki, sztuczna inteligencja jest coraz częściej wykorzystywana w działaniach militarnych, w obecnych konfliktach są już prawdopodobnie wykorzystywane autonomiczne urządzenia, które decydują: zabić czy nie.


Komentarze

  1. Basia20 lutego 2025 00:57

    Sztuczna inteligencja będzie zmuszona zastąpić ludzką inteligencję, gdy tej ostatniej zupełnie zabraknie 🙃
    A poza tym, no to wesoło nie jest.

    OdpowiedzUsuń
  2. Basia1 marca 2025 21:45

    A znaki są, że już są duże niedobory...

    OdpowiedzUsuń
  3. odziu 7 sierpnia 2025 08:58

    Sztuczna inteligencja jest sztuczna i nigdy inna nie będzie.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Marzenia.

Obraz
 “To smutne, że głupcy są tacy pewni siebie, a ludzie rozsądni tacy pełni wątpliwości.” Bertrand Arthur William Russell Niesamowita złożoność i różnorodność światowych kultur, języków i religii jest dowodem na to, że my ludzie jesteśmy artystami i twórcami mitów. Żyliśmy, żyjemy i wydaje się, że możemy jedynie żyć w wyimaginowanych światach stworzonych przez nas samych. W związku z tym mam szereg wątpliwości. Czy człowiek jest zwierzęciem, które nie potrafi żyć inaczej, jak jedynie we śnie? Jaka jest w takim razie różnica między marzeniami, a zimną kalkulacją? Czy w ogóle jest? “Nic tak nie tworzy przyszłości, jak marzenia”, powiedział Victor Hugo. Kochamy marzenia, ale potem czekamy aby się spełniły. To jednak tak nie działa. Jeśli “coś” by spełniało wszystkie nasze marzenia, na zasadzie dżina z dzbana, to zatracilo by się całe piękno marzeń. A najpiękniejsze są marzenia niezrealizowane, bo to one nadają życiu sens, jako nadzieję, że w końcu się ziści. Niektórzy wierzą, że ktoś/co...
Czytaj więcej

Rozczarowanie.

Obraz
 "Kto niczego się nie spodziewa, nie doznaje rozczarowań." Erich Maria Remarque Rozczarowanie przeżywamy, gdy nam się nie udaje uzyskać tego, czego pragniemy. Głównym źródłem rozczarowań jest to, że pozory mylą, a wydarzenia są rzadko takimi, jakimi wydają się być i później się okazuje, że jednak rzeczywistość jest inna, niż nam się wydawało. Również nadzieje po to dają nam skrzydła, aby je móc podciąć rozczarowaniem. Jeśli twoje marzenia zaczynają się nagle spełniać, strzeż się, bo wkrótce może spaść na ciebie bolesne rozczarowanie. Można też być rozczarowanym chociaż nam się coś urzeczywistnia, coś, na co się długo czekało, albowiem urzeczywistnienie to może być nie dość wyraziste i nas nie zadowolić. Nikt nie lubi samotności, ale źródłem rozczarowań bywa również to, że na siłę próbujemy się z kimś zaprzyjaźniać. Każdy, komu zaufamy, na kogo, jak nam się wydaje, możemy liczyć, kiedyś może nas rozczarować. Za dużo przywiązania, dużo rozczarowania. Najgorsze jest rozczarowani...
Czytaj więcej

Wrażenie.

Obraz
  “Wszyscy ludzie w gruncie rzeczy są lepsi aniżeli ich zewnętrzne oblicze, niż krępujące ich pozory.”            Robert Louis Stevenson Rodzi się człowiek i próbuje wywrzeć wrażenie, najpierw na rodzicach i rodzinie, a potem na innych ludziach. Sam nie wie dlaczego, ale wciąż próbuje. W pojedynkę na tak zwanym szerokim świecie, wywiera sobą tak niewielkie wrażenie, że spokojnie można by to pominąć, ale przestać nie może. Każdy jest jednak zespolony z ogółem ludzi, nazywanym społeczeństwem i razem to już na tym świecie coś się znaczy. Wszyscy dookoła chcą wywrzeć jakieś wrażenie na pozostałych, ale to zespolenie powoduje, że wszystkie próby pojedynczego człowieka w tym tłumie są takie, jakby poruszał rękami i nogami przy pomocy sznurków jednocześnie przywiązanych do rąk i nóg innych ludzi. Psychologia twierdzi, że wrażenie to najbardziej pierwotny proces, który prowadzi do tego jak oceniają nas ludzie. Problematyczne jest w tym to, ...
Czytaj więcej